Vaccinatiegarantie

Routines op de schop

Met het schrijven van deze column waggel ik met een aardig buikje de laatste ronde bij de diverse veehouders. Nog een paar dagen en dan staat mijn door mijn omgeving gekscherend betitelt als “uit de kluiten gewassen vakantie” voor de deur. Zwangerschapsverlof. Een periode die voor ons gezinnetje weer veel veranderingen met zich mee zal brengen. En hoewel ik uitkijk naar de komst van die kleine, zie ik er tegelijkertijd ook wel weer tegenop. Alles op de schop, alle routines weg en flink aan de bak om ons leventje weer in het gareel te krijgen.

Ook binnen onze sector staan we geregeld voor uitdagingen die alle routines over boord gooien. Denk aan processen binnen het bedrijf die écht anders moeten, om verbetering of vooruitgang te kunnen boeken. En wat dacht u van de recent rondgedeelde krulstaartroutekaarten? Wéér een grote uitdaging die een berg aan veranderingen met zich mee gaat brengen. Maar wat maakt nu dat we zo’n moeite hebben met veranderingen?

Tijdens onze recent georganiseerde klantenavond scheen de spreker hier zijn licht over. Een ware eyeopener in mijn ogen! Ons brein functioneert voor een groot deel op de automatische piloot. We hoeven niet over iedere ademteug of oogknipper na te denken. Deze routines zitten bij geboorte standaard in onze hersenen geprogrammeerd. Ook hebben we in de loop der jaren ons brein bewust getraind. Denk bijvoorbeeld aan lopen en praten. Maar ook bepaalde werkwijzen in de stal behoren uiteindelijk tot routine.

Het veranderen van een routine geeft dat we ons brein bewust moeten trainen, wat energie en tijd kost. Dit gaat het beste in kleine concrete stappen. Dat doorvoeren van die veranderingen is vele malen complexer dan je je wellicht realiseert. Het brein bevat namelijk meerdere lagen, die allen hun eigen functie hebben. Het ‘reptielenbrein’, waarin alle routines liggen opgeslagen en zorgt dat we voor de veilige weg kiezen. Het ‘zoogdierenbrein’, wat ons ondersteunt op emotioneel vlak, maar ons ook plezier laat maken. En tot slot de ‘neocortex’, die ons de mogelijkheid tot nadenken, plannen en het overzien van complexiteit geeft. Een verandering vindt pas plaats als alle drie de delen in overeenstemming met elkaar gaan functioneren. Er dienen dus drie spreekwoordelijke neuzen in dezelfde richting te staan. En of het nog niet ingewikkeld genoeg is; een berg aan hormonen en signaalstofjes zorgen ervoor dat we niet allemaal hetzelfde reageren, waar bij verschil in leeftijd óók nog eens een rol speelt.

Desondanks is veranderen gelukkig niet onmogelijk. Maar het geeft wel dat we, willen we aanpassingen kunnen doorvoeren, eens bewust buiten het boekje moeten denken. En soms betekent dit ook dat we onze vooringenomen, vaak negatieve, oordelen over boord moeten gooien. Geen “ja, maar…”, maar met een positieve insteek op zoek gaan naar redenen waarom iets onder aan de streep wél goedkomt. Om vervolgens vol overtuiging de verandering aan te gaan. Dan kunnen we uiteindelijk toch enkel als winnaar uit de bus komen?

Varkensarts Patricia van Ginderen /Mei 2023/ BOERDERIJ

Heeft u vragen over dit artikel? Patricia of een van de andere varkensartsen staan u graag te woord. U kunt ons bereiken via info@DeVarkenspraktijk.nl of per telefoon:
Mill: +31 (0)485 24 00 00
Oss: +31 (0)412 67 60 60
Someren: +31 (0)493 44 10 44