Oost west, thuis best: duurzaam en lokaal eten

Terug naar de basis in onze voedselkeuzes betekent lokaal en duurzaam eten. Een reis door Nederland inspireert tot nadenken over ons menu en de impact ervan.

Wonen in het Zeeuwse zorgt ervoor dat ik op mijn werkdagen letterlijk het land doorkruis. Genoeg tijd dus om dingen ruimschoots te kunnen overdenken. Ik moet bekennen dat ik de afgelopen periode aardig heb lopen peinzen over de maatregelen die de welbekende gele supermarktketen heeft aangekondigd: geen aanbiedingen meer op vers vlees. Dit heeft als uiteindelijk doel de vleesverkoop en daarmee de vleesconsumptie sterk te reduceren. Nederland moet over op plantaardige eiwitten.

Waarom stuit het bovenstaande me toch zo tegen de borst? Is dit het einde van de veehouderij in Nederland? En daarmee ook van mijn werk als veearts? Bij dergelijk nieuws blijft bij mij voornamelijk hangen dat het van doen heeft met dierenwelzijn én het vele malen beter zou zijn voor het milieu. We lopen in Nederland behoorlijk voorop op gebied van dierwelzijn. Maar we zien ook in dat er ruimte voor verbetering blijft, waar we met zijn allen hard aan werken.

Vlees van Nederlandse bodem

Persoonlijk kies ik dus het liefst voor een stukje vlees, afkomstig van Nederlandse bodem. De consumptie van dierlijke eiwitten zal nooit geheel verdwijnen en het tegengaan ervan heeft niet tot gevolg dat het dierenwelzijn verbetert; het stimuleert geenszins de aanschaf van ‘anders’ geproduceerd vlees. Daarnaast heeft menig vegetarisch recept een minimale hoeveelheid uit Nederland afkomstige ingrediënten op het boodschappenlijstje staan. Uit het buitenland laten aanrukken van voedselbronnen lijkt me nu niet bepaald milieuvriendelijk, laat staan wanneer het ingrediënten zijn die enkel groeien aan zowat de andere kant van de wereld.

Extra aandacht besteden aan het milieu kan geen kwaad

Anderzijds, de mens is een omnivoor. Van oudsher scharrelen we ons kostje bijeen, bestaande uit een mix van groenten, fruit, noten en vlees dan wel vis. We kunnen ook prima leven op alleen het één of het ander. En de afgelopen decennia hebben we nu niet opperbest voor onze leefomgeving gezorgd, dus wat extra aandacht besteden aan het milieu kan zeker geen kwaad. Moeten we dan echt allemaal over op de vegetarische leefwijze?

Kringloop
In een podcast van de Universiteit van Nederland wordt het over een geheel andere boeg gegooid. Eentje die mij erg aanstaat en die mij het gevoel geeft gehoor te geven aan zowat alle partijen. Waarom gaan we niet terug naar de basis? Terug naar het eten wat binnen ons land beschikbaar is. En terug naar het verkrijgen van een kloppende kringloop. Want ook al zijn we omnivoren, toch blijft er een hoop over wat we niet eten. Deze restproducten worden nu eenmaal het beste verwerkt door dieren, waarbij het varken als alleseter heel aardig uit de bus komt. Deze dieren produceren mest, wat goed gebruikt kan worden op de akkers voor het telen van voedsel. Kortom: een kringloop binnen ons eigen landje. Met op het bord de dingen die al dan niet per seizoen in ons eigen landje verkrijgbaar zijn. Geen noodles, rijst, sushi of fruitsalade met mango, ananas en avocado. Terug naar de piepers, kroten en een karbonaadje, met als toetje een schep warme pap met suiker. Al denk ik dat met dat menu meteen het échte euvel boven water komt; we zijn met zijn allen tot op het bot toe verwend. En dáár hoor je nou net niemand over …

Varkensarts Patricia van Ginderen /11 apr 2024/ BOERDERIJ

Heeft u vragen over dit artikel? Patricia of een van de andere varkensartsen staan u graag te woord. U kunt ons bereiken via info@DeVarkenspraktijk.nl of per telefoon:
Mill: +31 (0)485 24 00 00
Oss: +31 (0)412 67 60 60
Someren: +31 (0)493 44 10 44