Blijven ontwikkelen als dierenarts door samenwerking

We proberen op structurele basis met de verschillende collegae op pad te gaan.
Start van studie diergeneeskunde ging in mijn geval gepaard met een wat idyllisch beeld van het vak. Met je laarzen in de stront en handen tot aan de oksels in de derrie. Het beter maken van dieren, in combinatie met het verstrekken van de nodige adviezen aan diens eigenaar. Het liefst niet al te veel met mensen werken én na een studie van zes jaar exact weten waar je aan toe bent, zodat je vol overgave en zekerheid beslagen ten ijs komt. Kortom: afstuderen en hop, op naar het ‘Dokter Vlimmen-gevoel’!
Niets was minder waar. Waar Dokter Vlimmen de wijsheid op gebied van diergeneeskunde in pacht had, leek mijn leven als eerstejaars dierenarts toch wat meer op het net behaald hebben van je rijbewijs. De theorie is aanwezig, maar voor het echte werk waren nog flink wat praktijkkilometers nodig. Dit vertaalde zich in een aantal onzekere momenten bij een zieke patiënt, waarbij gelukkig zo nu en dan de ervaren collega me met een gezamenlijke actie weer op het rechte pad hielp.

Communicatie dierenarts
Ook blijkt de dierenarts tegenwoordig meer in zijn mars te moeten hebben dan het kunnen vertalen van de vergaarde kennis naar het behandelen van patiënten. Je dient een heus mensenmens te zijn, waarbij communicatieve vaardigheden goed van pas komen en het woord ‘samen’ met regelmaat aan bod komt. De term sparringpartner is hierbij niet onbekend. Veehouders zijn niet meer op zoek naar een leider die wel even vertelt hoe de vork in de steel zit, maar naar een goede samenwerking. Een aanvulling binnen zijn bedrijf, waarbij je samen op zoek gaat naar een manier om de resultaten naar wens te houden.

Waar de één een echte regelneef is, duikt de ander graag in de literatuur

Waar het ambulante werk zorgt voor de spannende kroegverhalen, geeft juist dat woord ‘samen’ extra diepgang aan mijn werk als dierenarts. In het worden en zijn van een sparringpartner zit een behoorlijke uitdaging en een goede samenwerking met bijvoorbeeld een veehouder is zeker niet een vanzelfsprekend iets. Naast dat je open dient te staan voor de denkwijzen en ideeën van anderen, vraagt het ook voortdurend om reflectie op jouw bijdrage in de samenwerking. Ook binnen De Varkenspraktijk waar ik sinds 2018 werk, komt dit aan bod. Ieder teamlid is een individu. Waar de één een echte regelneef is, duikt de ander graag in de literatuur of werkt zichzelf het liefst het zweet in de bilnaad. En dan hebben we het nog niet eens over de verschillende manieren van communiceren.

Hecht team
Zo is de één voorzichtig en tactvol, waar de ander juist duidelijk en direct is. Ieder heeft zijn of haar eigen kracht, waardoor we een hecht team kunnen vormen. Hoe mooi is het wanneer je hier ook naar je klanten toe gebruik van kunt maken. Dit hebben we praktisch vertaald naar het doen van gezamenlijke bedrijfsbezoeken. We proberen op structurele basis met de verschillende collegae op pad te gaan en wisselen ook de bedrijfsbezoeken onderling af waar mogelijk. Het houdt je enorm scherp, hiermee proberen we bedrijfsblindheid zoveel als mogelijk te ondermijnen én het is een mooie manier om van elkaar te leren en jezelf als (jonge) dierenarts te kunnen blijven ontwikkelen. Toch mooi hè, dat ‘samen’?

Varkensarts Patricia van Ginderen /17 juni 2021/BOERDERIJ

Heeft u vragen over dit artikel? Patricia of een van de andere varkensartsen staan u graag te woord. U kunt ons bereiken via info@DeVarkenspraktijk.nl of per telefoon:
Mill: +31 (0)485 24 00 00
Oss: +31 (0)412 67 60 60
Someren: +31 (0)493 44 10 44